Samenvatting

Op de tweede speeldag van de Manche van Lommel heeft Weidegang de Heksen uit Brussel een pandoering gegeven van jewelste. Eindstand: 0–8.

Hoeken

Na een groeimarche van jewelste en met sterke paniektransfer Nathalie Lyen aan de aftrap was Weidegang gewaarschuwd. Zonder scrupules schoten beide ploegen furieus uit de startblokken, maar dat was koren op de molen van de koeien. De chaos bij Heksenkring leidde tot openingen die Weidegang graag zag aankomen.

Waar Weidegang goed de breedte van het veld benutte en de hoeken opzocht, zaten de Heksen vooral in de hoek waar de klappen vallen. Een logische 0–4 was helaas de ruststand voor de Brusselse ploeg die meer verdiende.

Bloed, zweet en striken

Ere wie ere toekomt. Zelfs na een overrompeling in de eerste helft begon Heksenkring aan de tweede helft alsof het 0–0 was. Opnieuw moest Weidegang alles uit de kast halen. Aangezien de koeien maar met drie spelers present tekenden op deze Manche van Lommel, was de slijtageslag een feit.

Zeker toen Ots (Heksenkring) na een ongelukkige tussenkomst de zenuw uit de handpalm van Van Herk (Weidegang) lospeuterde met haar vork, werd het plots een ware veldslag waarbij het bloed rijkelijk gutste. Dus besloot Weidegang met de laatste krachten een vitesse hoger te schakelen.

Dankzij opnieuw een sterk ensemble en een bewonderenswaardige vorm van totaal-patattenbal wisten Pennemans, Janssen en Van Herk de wedstrijd tot een goed einde te brengen. Met een 0–8 als eindresultaat had Heksenkring niks te zeggen op de overwinning van de Lommelse koeien.

Reacties:

Siem Janssen (PBC Weidegang): “Het was een korte nacht voor mij. Ik was wat zenuwachtig en kon de slaap niet vatten, maar eenmaal begonnen viel de druk opvallend snel van m’n schouders. Ik moet de druk van Heksenkring niet maken, maar ik had de indruk dat ze wat vermoeid waren na de eerste wedstrijd. Daar hebben we gewoon goed op ingespeeld en eenmaal onze motor begon te draaien, is daar weinig aan te doen denk ik.”

Silke Ravesloot (PBC Heksenkring): “We verliezen altijd van Weidegang. We hebben nog niet ontdekt hoe we daar iets tegenin kunnen brengen. Ze zijn snel, vastberaden en verspillen weinig energie. Enorm moeilijk om daar iets tegenover te zetten, maar toch kijk ik ook naar de positieve zaken. Onze nieuwe speler Nathalie Lyen is goed ingeburgerd en deed goed mee met het spelletje. De motivatie blijft ook netjes aanwezig. We zullen altijd blijven gaan tot de laatste snik. Nu is het kijken naar de Grote Prijs Brussel waar we tegen Shtoemp zullen spelen. Daar kijk ik wel naar uit. Tactiek wat bijschaven en nog iets meer als team spelen en we rapen dit seizoen nog punten.”